کاوش موضوع صنایع فرهنگی

صنعت فرهنگ (به انگلیسی: Culture industry) (به آلمانی: Kulturindustrie) اصطلاحی است که توسط نظریه‌پردازان انتقادی: تئودور آدورنو (۱۹۰۳–۱۹۶۹) و ماکس هورکهایمر (۱۸۹۵-۱۹۷۳) ابداع شد و به عنوان واژگان انتقادی در فصل «صنعت فرهنگ: روشنگری به مثابه فریب توده‌ای» از کتاب «دیالکتیک روشنگری» (۱۹۴۷) ارائه شد. در جایی که آنها پیشنهاد کردند فولکلور مشابه کارخانه‌ای است که کالاهای فرهنگی استاندارد شده تولید می‌کند - فیلم، برنامه‌های رادیویی، مجلات و غیره - که برای دستکاری جامعه توده‌ای به انفعال استفاده می‌شود. استفاده از لذت‌های آسان فرهنگ عامه، که توسط رسانه‌های ارتباط جمعی در دسترس قرار گرفته‌است، افراد را صرف‌نظر از شرایط اقتصادی سختشان مطیع و راضی می‌کند. خطر ذاتی صنعت فرهنگ، پرورش نیازهای روانی کاذب است که تنها با محصولات سرمایه‌داری برآورده و ارضا می‌شود؛ بنابراین آدورنو و هورکهایمر به ویژه فرهنگ تولید انبوه را برای هنرهای زیبا خطرناک می‌دانند که از نظر فنی و فکری دشوارتر هستند. در مقابل، نیازهای روان‌شناختی واقعی عبارتند از آزادی، خلاقیت و خوشحالی واقعی که به مرزبندی اولیه نیازهای انسان اشاره دارد که توسط هربرت مارکوزه ایجاد شده‌است.... بیشتر در ویکی پدیا